هوش و ذکاوت ایرانیان مثال زدنی است

یک تله دیگر. ما باز هم به تله افتادیم. هفته پیش وقتی اولین بار خبر تظاهرات مردم رو بعد از مناظره تلویزیونی احمدی نژاد و موسوی شنیدم خیلی تعجب کردم؛ فیلم هاش رو هم دیدم تعجبم بیشتر شد. وقتی این اتفاق روزهای دیگری هم تکرار شد، این تعجب جای خودش رو به شک و تردید داد؛. از خودم می پرسیدم چطور ممکن است که این دولت یکباره این همه ژست روشنفکری و دموکراسی بگیرد. جوابی که برایش داشتم تقسیم قدرت بود؛ فکر می کردم اوضاع از کنترل خارج شده است. اما روزی که خودم بر حسب اتفاق یکی از این اجتماع ها رو از نزدیک دیدم، تازه متوجه عمق قضیه شدم؛ مصامحه نیروی انتظامی با مردم منو یاد سلام گرگ انداخت؛ اون وقت بود که شک و تردید هم جایش را به ترس داد. هر چقدر فکر کردم هیچ توجیهی برای این تغییر موضع ناگهانی دولت پیدا نکردم جز یک چیز و آن موج عظیمی بود که این آدم ها (بخوانید دولت) دانستند چگونه سوارش شوند؛
تردیدی وجود نداشت که نحوه عکس العمل به این اعتراض ها هم دقیقا از جنس افزایش حقوق کارمندان در زمان آستانه انتخابات بود تا بتواند جواب قانع کننده ای برای مخالفان احتمالی داشته باشد و به قول معروف گزک دست کسی ندهد. دیدیم که چطور از همین حربه افزایش حقوق ها استفاده شد برای اینکه سنگ افزایش رفاه یا تلاش برای افزایش رفاه مردم به سینه زده شود؛ همه مردم هم از افزایش حقوق و تسهیلات راضی بودند و فکر می کردند که اوضاع در حال بهبود است غافل از اینکه اصل داستان از چه قرار است؛
اما مصامحه دستگاه امنیتی هنگام مواجهه با ازدحام های این روزها هم از نظر من از این قاعده مستثنی نبود؛ همان موقع به جای جلوگیری از شور و حال جوانان اجازه دادند تا تمام انرژی های این چند سال خالی شود به 3 دلیل:
1- این واکنش ها بدون هیچ دردسری و با کمک خود مردم ناراضی چهره دموکراتیکی از دولت ایران در سطح وسیع نشان می داد؛
2- با توجه به ایجاد همین چهره دموکراتیک، دیگر هیچ اعتراضی به شمارش آرا وارد نبود. چون دولتمردان درست تا یک شب قبل وفاداری تمام و کمال خودشان را به مردم ثابت کرده بودند. آنها هرگز مانع اعتراض مردم نشده بودند و این یعنی احترام (مصلحتی) به مردم؛
3- رنگی ها از غیر رنگی ها متمایز شوند و دولت برای ادامه کار تکلیف خودش رو بداند؛
به خاطر همه این دلایل و قطعا دلایلی بیشتر از این بود که درست در روز انتخابات صحبت از مانور اقتدار پیش آمد و فراخواندن مردم به آرامش. آیا کسی از نتیجه پایانی مطلع بود؟! جواب این سوال را نمیدانم یا حداقل بطور موثق نمیدانم. اما همه چی بوی سوء استفاده می دهد. یک سوء استفاده سیاسی. اینطور نیست؟؛
حالا باید از موج سبز و موج های رنگی دیگر پرسید که آیا برای حضور در روزهای پرشور اخیر نیاز به دریافت مجوزی بود که حالا برای دفاع از آن باید منتظر صدور مجوز ماند؟ آیا به بهانه اینکه ستادها را بسته اند یا هر دلیلی باید از خیر حق و حقوق گذشت.؛
با تمام هوش و ذکاوتی که برای خودمان قایلیم گاهی اوقات چه زود بازی می خوریم. البته نباید فراموش کنیم که بخشی از این هوش و ذکاوت نیز نزد کسانی است که دوستشان نداریم. پس به خودتان نگیرید این هیچ مغایرتی با هوش و ذکاوت جمعی ایرانیان ندارد.؛