شلوغی‌های کابل

تهران که بودم از شلوغی‌های کابل خبر دار شدم؛‌ بعد یک ایمیل دریافت کردم که چه خوب که تهران هستی همونجا باش تا وضعیت بهتر بشه؛ من‌هم بلیطم رو کنسل کردم و منتظر بهتر شدن اوضاع شدم؛ اخبار ضد و نقیضی از رسانه‌ها می‌شنیدم؛ جمهوری اسلامی‌ می‌گفت چند تا سرباز مست آمریکایی به مردم حمله کردن و آمریکا می‌گفت یک ترافیک ساده بوده که تبدیل به زد و خورد شده و خود اردوی ملی/پلیس افغانستان به مردم شلیک کرده؛ مطمئن بودم که حقیقت یه چیزی بین این دو باید باشه؛
تا اینکه با یک هفته تاخیر برگشتم هرات و روایت افغانی جریان رو هم شنیدم؛
ماشین یک گروه از سرباز‌های آمریکایی – راست یا دروغ- به علت نقص فنی می‌زنه به چندتا ماشین و سربازا میان پایین؛ مردم افغانستان هم – اونطور که خودشون اذعان دارن- اصولا در چنین مواقعی یا می‌گن طرف مست بوده یا نشئه؛‌ توی همین فاصله چندین نفر دور تصادف حلقه می‌زنن و شروع می‌کنن به شعار ضد آمریکایی و ضد خارجی دادن؛ سربازها هم هرچی سعی می‌کنن که مردم رو متفرق کنن موفق نمی‌شن و شلیک هوایی می‌کنن؛‌همین باعث می‌شه که یه هو اعتراضات مردم اوج بگیره و تبدیل بشه به اعتراضات ضد دولتی و ضد آمریکایی و ضد هرچیزی و تا نزدیکی کاخ ریاست جمهوری کشیده می‌شه؛ و به چند تا از سازمان‌های خارجی [1] هم حمله می‌کنن و یه تعدادی زخمی می‌شن و سازمان‌ها هم خسارت‌های اساسی می‌بینن؛ تو این فاصله تعداد زیادی از فرصت طلب‌ها هم با عکس مسعود و کسای دیگه به جمع می‌پیوندن و حتی پلیس هم لباسشو در میاره و به مردم ملحق می‌شه؛ در واقع علت اخطار کرزی به اردوی ملی هم همین خطای اونها بوده؛
این تمام اون چیزی بود که من شنیدم؛‌حالا از بین این همه حرف باید بشه یه ترکیب درستی رو حدس زد؛
[1]Care International, Action Aid,etc.