پیشکش

احتمالا خیلی از ما از نحوه زن گرفتن یا زن خریدن بعضی از افغانی ها خبر داریم. چون خیلی از کارگرایی که برای کار به تهران میان میخوان یه پولی جمع کنند تا به عنوان پیشکش به پدر عروس بدن و زنشون رو بخرند. این مبلغ از حدود 4-5 میلیون تومن شروع میشه و تا 15-20 میلیون هم میرسه. معمولا خانواده عروس به خانواده و وسع مالی داماد نگاه می کنه و قیمت گذاری میکنه. داماد هم تا زمانی که این پول رو فراهم نکرده به پدر عروس قرض داره و گاهی حتی با وجود داشتن چندتا بچه اجازه نداره زنش رو به خونه ببره. در چنین مواقعی پدر عروس مخارج دختر و بچه‌هاش رو میده؛
ببیری
یه وقت‌هایی پیش میاد که داماد و پدر زن مثلا سر 7 میلیون توافق می کنن بعد داماد میره ایران یا پاکستان تا این قرض رو جور کنه تا اینکه تمام قسط‌ها رو میده و تنها قسط آخر میمونه. در چنین شرایطی پدر عروس یه تعدادی از ریش‌سفیدا رو جمع می کنه و می‌گه من می‌خوام مبلغ رو به 10 میلیون برسونم. اینجا برای داماد هیچ چاره‌ای نمی‌مونه جز اینکه باز هم ادامه بده تا مبلغ درخواستی‌ رو آماده کنه. به یه همچین غافلگیری‌ای می‌گن ببیرای؛
البته اینطور که من فهمیدم خانواده‌هایی که یک مقدار روشنفکر هستن معمولا نه این مبلغ رو میگیرن و نه می‌پردازن؛
ریش‌سفید‌های بعضی از طوایف هم برای پیشکش سقف تعیین کردن و اونو مثلا تا 2 میلیون پایین آوردن؛
نکته دیگه اینکه پدر عروس با 10-20 ٪ پول پیشکش یه جهیزیه مختصر برای دختر جور می‌کنه و بقیه‌اش رو هم که هیچی... لابد خرج خانواده میشه؛
ضمنا هزینه سایر مخارج عروسی و خرید برای عروس و شام و ... هم باید به مبلغ پیشکش اضافه کرد.... ؛ این مخارج برای جوونایی که می‌خوان ازدواج کنن عین یک کابوسه، حتی خودشون می‌گن که خیلی‌ها برای تهیه این پول دست به هر کاری ممکنه بزنن؛ چون تا پول رو تمام و کمال نپردازن خبری از زن نیست؛ حتی اگر سال‌ها طول بکشه؛